Мақалада Ғ. Мүсіреповтің «Ұлпан» романының көркемдік құрылым мәселесі қарастырылады. Шығарманың көркемдік құрылымы тарихи шындыққа негізделген бейнелер тағдырының үлкен тарихи жинақтау дәрежесімен ерекшеленетіндігі аңғарылады. Шығарманың өзгеше көркемдік ерекшелігі ретінде сюжеттік- композициялық желі қосарланып отыратын егіз бейнелердің берілуімен күрделендіріліп контраст түрінде келуі жазушының шеберлік мүмкіндіктерін байқатады. Романның стилі байсалды, өмір шындығын кең қамтып, асықпай суреттеумен ерекшеленеді. Оқиға жанр талабына лайық бас кейіпкердің іс-әрекеті маңында өрбісе де, Ұлпанға қатысты біраз адамдар дараланып берілген. Әсіресе Мүсіреп пен Шынар, олардың мінез-құлқы мен адамгершілік белгілері оқушысын риза етеді. Есеней-Мүсіреп, Ұлпан-Шынар араларындағы құрбының жарастықты әзілі мен сыйластығы халықтың жақсы әдет-ғұрып, салт-санасының әдемі көріністері есебінде де бағалы. Дәуір мен адамның диалектикалық байланысын ел өмірінің көп салалы шындығы арқылы жазушы эпикалық суреткерлікпен көркем бейнелейді. Шығармадағы қосалқы, жанама оқиғалардың кездесуі шығарманың композициялық бітімін анықтай түседі.

https://doi.org/10.48081/WSQR7763

2020

Выпуск 3

Мақалада энантиосемияның түрлері және энантиосемиялардың функционалдық өзгешелігіне, түзілісіне, жасалу жолдарына қарай жіктелісі сөз болды. Энантиосемия – объективті құбылыс. Кейін пайда болған энантиосемиялар көпмағыналылықтың нәтижесінде пайда болған. Энантиосемия барлық тілде бар құбылыс болғанмен, жеке құбылыс ретінде зерттеп, қарастырғандар санаулы ғана. Функционалдық өзгешелігіне, қарама-қарсы қойылған семантикалық жұптарының табиғатына қарап, энантиосемиялар екіге бөлінеді: номинативтік энантиосемия және эмоционалды-экспрессивті энантиосемиялар. Номинативтік энантиосемия және эмоционалды- экспрессивті энантиосемиялардың даму ерекшеліктері және олардың мәтінде берілуін мысалдар арқылы айқындалды. Тіліміздегі әр сөзге әртүрлі мағыналық реңк беріп, айта беруге болады, десе де олардың бәрін бірдей энантиосемияларға жатқызуға болмайтындығы қарастырылды.

https://doi.org/10.48081/ZNXL2054

2020

Выпуск 3

Мақалада қазақ балалар әдебиетінің 1960-90 жылдардағы даму қалпы талданады. 1960-1990 жылдардағы қазақ балалар әдебиетіндегі тақырыптық, идеялық ерекшеліктер, кейіпкер бейнесін жасаудағы көркемдік тәсілдер осы кезең қаламгерлері шығармалары арқылы ашылады. Қоғамдағы саяси-әлеуметтік өзгерістер әдебиетке жаңа леп әкелді. Бұл балалар әдебиетінде де оң әсерін тигізді. Балалар прозасының дамуы жаңа кейіпкерлердің сан түрлі үлгілерімен, жаңа тақырыптармен өзгешеленді. Бұған дейінгі мектеп тақырыбы ендігі жерде балалар әлемінің кең кеңістігіне мүмкіндік ашты. Бұл әлем ересектер әлемінен бөлек жаңа сипаттарымен көрінді. Қазақ балалар әдебиетіндегі жаңа кейіпкер жасаудағы прозалық шығармалардың орнына ерекше мән беріледі. Прозалық шығармалар қоғамның суреттерін барынша нақ көрсетуімен бірге, кейіпкер қайшылықтары, мінез арқылы сол кезеңнің болмысын ашқандығы да анықталады. Қоғамдағы өзгерістердің қазақ балалар прозасына әкелген жаңа серпілістері әдебиеттегі жаңа балаларды жасады. Бұларда еркіндік пен ақылдылық, балалық мінез сақталуымен өзгеше. Сондықтан да 1960-90 жылдардағы қазақ балалар повестері бүгінгі күні қажетті үйренер кезең деп алынады. Қазіргі ақпараттық технологиялар кезеңі үшін аталған кезең талдануы, кейіпкерлері қайта зерттелуі керектігі айтылады.

https://doi.org/10.48081/IXZA2225

2020

Выпуск 3

Данная статья раскрывает некоторые узловые проблемы перевода лирики М. Ж. Копеева в контексте концепции теории непереводимости. Рассматривается степень трудности переложения поэзии наших классиков Абая, Шакарима, Машхур- Жусупа, Магжана Жумабаева на другие языки. Проанализированы взгляды на эти проблемы у представителей различных переводческих школ. Рассмотрены основные доводы и позицию сторонников и их оппонентов-сторонников. Основной задачей является конкретизация и обобщение основных, ставших почти неразрешимыми, проблем переложения произведений казахских поэтов письменной классической школы (XIX – начало XX в.) на русский язык. Подняты проблемы нашей казахской литературы в целом, и проблемы нашего казахского переводоведения. Многие ученые считают, что проблема «непереводимости» обычно связывается с тем, что каждый язык выражает картину мира, воспринимаемую носителями данного языка в значительной мере обусловленную их собственным культурным наследием. М. Ж. Копеев своеобразно выражал свой взгляд на соотношение языка и культуры. Перевод его интернациональных стихотворений на другие языки представляют достаточно большую проблему. Авторы статьи поднимают вопрос актуальности методологической разработки: создания научного банка сведений по поэтике, стилистике, истории, культурологи, мифологии и семантике традиций казахской поэзии.

https://doi.org/10.48081/UZBB3094

2020

Выпуск 3

автор шығармаларындағы метафоралардың тілдік болмысы мен тілдегі қызметі, жалпы метафора құбылысын зерттеу объектісі ретінде қарастыру көзделген. Көркем шығармалардағы окказионал метафоралардың жасалуы, символдық мәнге ие болу мәні, тілдік тұлғаның басты ерекшелігін көрсететін тұстары және танымдық қызметі талданған. Әсіресе метафораның адам ойын қалыптастырушылық қызметі мен зерттеушілердің тұжырымдары зерделеніп, метафораның тіліміздегі сөз мағынасын кеңейтудегі маңызы қарастырылды. Сонымен қатар, жазушы шығармаларындағы ұшқыр қиял мен шеберлік арқылы бұрыннан бар атауға ұқсату, балау, салыстыру нәтижесінде жаңа атауға ие сөз қолданыстары, бір қолданар сөздердің жасалу жолдары мысалдар арқылы талдауға түсіп, көркемдік қызметі анықталды. Стилистикалық фигуралардың бірі – метафоралардың таным үдерісінде жаңа ақпарат ағынын тың ауыстырулармен қамтамасыз етудегі қызметі де, автор назарында болды. Х. Есенжановтың шығармаларындағы метафоралар, оның ішіінде окказионал қолданыстар суреткердің көркем ойын бейнеленуінің тиімді құралы және сөз зергерлерінің стилін анықтайтын тілдік бірліктердің танымдық табиғатын ашатын, көркемдік құралдар екендігі анықталды. Сонымен бірге метафораның қалыптасу барысында көркем бейне туындайды. Метафораны қолдану барысында автор ұлттық дүниетанымда қалыптасқан дайын құрылымдарды – фреймдерді қоса отырып, әсіресе неғұрлым әсер ететін нұсқасын пайдаланғанын байқауға болады. Әрбір суреткер өз шығармасында метафораны қолданады және әр көркем сөз шебері алмастырудың осы түрін қолдануында өзіндік ерекшеліктері байқалады.Әсіресе окказионал метафоралардың қаламгердің ойы мен танымын көрсетудегі қызметі айрықша байқалды.

https://doi.org/10.48081/LMAF4903

2020

Выпуск 3

Синтаксистегі құрылымдық бағыттың бүгінгі жетістіктері модальділік категориясының барлық ерекшелігін қамти алмай отыр. Модальділік тақырыбы зерттелген еңбектерде іс-әрекеттің ақиқат шындыққа қатысы, реалды, ирреалды іс-әрекет жан-жақты талданып, объективтік модальділік мәселесі ғана талданады. Ал сөйлеу тілінде жанданатын субъективтік модальділіктің грамматикалық белгілері әлі де саралауды қажет етеді. Осыған орай, мақалада субъективтік модальділіктің мүмкіндіктерін айқындап, тілдік инсанның психолингвистикалық сипаттарына назар аударып, субъектаралық қарым-қатынаста, сөйлеу әрекетінде жанданатын, тұтас мәтін деңгейіндегі семантикалық байланыс негізінде жүйеленетін күрделі құрылымын толыққанды зерделеу үшін, функционалды бағытта талданған зерттеу нәтижелері ұсынылды. Субъективтік модальділіктің тілде көрініс беріп, белсену сатысын жүйелеу, бұл санат белгілерінің сөйлеу тілінде қозғалысқа түсуін, тілдік амалдардың көп функциялы қызметін негізге ала отырып, модальділік санатының күрделі грамматикалық құрылымын ажыратуда мәтін деңгейіндегі салыстырулардың қажеттілігін анықтау өзекті мәселелердің қатарына жатады. Мақалада «өкіну» модальді мәнінің жасалу жолдары талданған. Лингвистикалық саралау нәтижесінде, «өкіну» модальді мәнінің мәтін аясындағы жасалу жолдары үш аспектіде, яғни құрылымдық-грамматикалық, контекстегі семантикалық ұйысым және когнитивтік аспекті негізінде қалыптасатындығы дәлелденген.

https://doi.org/10.48081/HLII4833

2020

Выпуск 3

Жанрлардың жалпы көркемдік және морфологиялық (құрылымдық) белгілері көркем шығармашылықтың ғасырлар бойы жасаған тәжірибесінен туғандықтан айтарлықтай тұрақты. Сол себепті фольклорлық жанрларының әрқайсысының (айталық, ертегінің, аңыздың, хикаят, әпсананың, т.б.) композициялық және сюжеттік құрамын белгілі бір мөлшерде анықтауға, білуге болады. Фольклорлық шығармалар типологиясын әдебиеттану ғылымының тәжірибесі негізінде классификациялап келген. Мұндай саралау фольклор мен әдебиет жанрлары арасындағы генезистік, тақырыптық және сюжеттік ұқсастықтар негізінде қалыптасқан еді. Сондай-ақ фольклор жанрларын әдебиеттану тұрғысынан классификациялау зерттеу нысанына байланысты болды.Фольклорлық үлгідегі шығармалар типология мәселесін халық өнерінің түрлері мен түрлі ғылым салаларының ерекшеліктеріне қарай қарастырған жөн. Осы тұрғыда алғаш болып, фольклорист ғалым Бекмұрат Уахатовтың зерттеу еңбектері фольклор құбылыстарының қатпарына терең бойлаумен, тұжырымдарының жаңашылдығымен, ғылыми нысанасына кешенді қарауымен ерекшеленеді. Ғалым халық шығармашылығының ежелгі түп-тамырынан бүгінге дейінгі даму жолдары мен қалыптасуын классикалық фольклортану, әдебиеттану, өнертану қағидаттары аясында саралайды. Мақалада фольклор жаңаша көзқарас тұрғысынан жүйеленіп, оның дүниетанымдық қызметі, әдебиетпен байланысы, жанрлық түрлері жан-жақты қарастырылады. Фольклордың даму тарихы мен теориясына, поэтикасы мен текстологиясына, жалпы типологиясына қатысты мәселелер қамтылып, жекелеген жанрлар мен шығармалар жаңаша зерделенген.

https://doi.org/10.48081/GQBI9377

2020

Выпуск 3

Бұл мақалада «Жаратушы күштер» концептісіне қатысты культ лексемасын қамтитын сөздердің лексикографиялық сипаттамасы қарастырылады. «Құдай, Алла, Тәңірі, Құдірет, Хақ, Раббы, Жаппар, Жасаған, Жаратқан, Ием» және т.б. культ концептісінің жан-жақты қырларын, семантикасын, олардың бейнелік мағыналарын ашуға және әр лексеманың уақыт ағымындағы мағыналық өзгерістерін анықтауға жол ашады. Қазақ, қырғыз және татар-түрік тілдеріндегі аномастикалық лексикада «Құдай, Алла, Жаратушы» деген атпен байланысты лексемалар бар. Егер тілдік санада бейнелі компоненттердің діни лексемасы үйлесімді болса, онда ұлттың танымындағы символикалық бөліктерде әр халықтың танымында өзіндік ерекшеліктері байқалды.

https://doi.org/10.48081/ILQX7964

2020

Выпуск 3

Ұлы ұстаз тек ағартушылық қызметпен ғана шектеліп қалмай, халық басына төнген қауіп-қатер, нәубет жайында сол кездері шығып тұрған газеттерге хат-хабар, мақалалар жазып, елін қалай да сол қиындықтардан аман алып қалу қамын да жасаған. 1868 жылғы «Уақытша Ереженің» қазақ халқына әкелген қасіретін айтып 1872 жылы Торғай облысы әскери губернаторының атына хат жолдаған да ұлы ұстаз еді. 1880 жылдардағы ашаршылықта ұясын қорғаған қарлығаштай шырылдап, «Оренбургский листок» газетіне қайта-қайта мақала жазып, халқын аман алып қалудың бар амалын қарастырған да Ыбырай болатын. Жеріміздің тұтастығын, еліміздің бірлігін ойлап, тәуелсіздік үшін күрескен тұлғаларымыздың да бастауында Ыбырай Алтынсарин тұр. Мақалада Ы. Алтынсариннің 1889 жылдан бастап жер мәселесі жөнінде жазып, қарашекпенділердің елімізге келе бастауы жайлымдық жерлерді тарылтқанын алғаш айтқаны баян етіледі.

https://doi.org/10.48081/GDJW5195

2020

Выпуск 3

Берілген мақалада ағылшын тіліндегі ауызекі сөйлeу маңыздылығы қарастырылған. Сондай-ақ, сөйлеу дағдыларын бағалау барысында оқытушылардың тест жүйесін жиі қолдану қажетсіздігі айтылады. Мақалада оқытушыларға көмек ретінде сөйлеу дағдысын бағалау үшін қолданылатын бағалау өлшемдері сипатталған: біз білім алушылардың ағылшын тілінде сөйлеуге қабілетін бағалағанда нені қарастыруымыз қажет? Мақала алдымен мұғалімдер ауызекі сөйлеуді бағалауда қолданатын өлшемдер шеңберімен, және бағалаудағы рубриканы қалай құруға болатындығын қарастырады. Білім алушылардың шет тілін оқып үйренуін бағалау мәселелерін қарастыру қазіргі таңдағы түбегейлі өзгерістерге байланысты, оқу тәжірибесінде де, әдістеме ғылымында да ерекше маңызға ие. Сол себепті, келесі пайымдар негізінде сөйлеу дағдыларын бағалауға ерекше көңіл бөлінеді: біріншіден, коммуникативтік дағдылар ағылшын тілін оқытудың негізгі көрсеткіштерінің бірі болып саналады; екіншіден, оқыту тәжірибесінде ауызекі сөйлеу дағдыларын бағалау мәселесі қалыптасып келеді. Оқытушылардың басым көпшілігінде мұндай бағалауда біршама тәжірибе жинақталған. Алайда, ағылшын тілінде ауызекі сөйлеу дағдыларын бағалау, әсіресе барлық оқу кезеңіндегі қорытынды бағалау бұл қазіргі заманғы білім беру жүйесінің шешімін қажет ететін белгілі бір дәрежеде жаңа мәселеге ие.

https://doi.org/10.48081/OMHW9141

2020

Выпуск 3